شرکت‌های تولیدی و تجار به‌رغم ظرفیت صادراتی با عدم‌همکاری بانک‌های کشور هدف، ضعف زیرساختی گمرک استان، سیاست بازگشت ارز صادراتی و ناپایداری سیاست‌‌‌های تجاری دست به گریبان هستند
رئیس اتاق بازرگانی گرگان با انتقاد از فراهم نبودن زیرساختهای صادراتی، از سیاستگذاری نادرست و قیمت‌گذاری دستوری به عنوان دست‌‌‌اندازهای رشد اقتصادی گلستان نام می‌‌‌برد.
به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی به نقل از دنیای اقتصاد ، شاید کمتر استانی در ایران از قابلیت‌‌‌های منحصر به فرد گلستان برخوردار باشد. استانی بهره‌مند از ۴ مسیر ریلی، زمینی، دریایی، هوایی و بین‌المللی و برخورداری از۸ اقلیم از ۱۳ اقلیم آب و هوایی کشور و بهره‌مند از مجموعه اقوام ایرانی که موجب شده نقش گلستان در مسیر تجارت خارجی کشور اعم از صادرات و واردات و ترانزیت برجسته باشد. گلستان با دارا بودن استعداد طبیعی، موقعیت جغرافیایی و جاذبه‌‌‌های توریستی از سالیان گذشته به عنوان قطب مهم کشاورزی و گردشگری کشور مطرح و هر ساله بخش زیادی از این تولیدات علاوه بر مصارف داخل کشور به خارج نیز صادر می‌شود.
امیر یوسفی، رئیس اتاق بازرگانی گرگان با اشاره به مشکلات موجود در حوزه اقتصادی استان و ضرورت تلاش مضاعف برای حل مشکلات در حوزه صادرات و واردات کالا بیان کرد: گلستان محور تولید محصولات اساسی از جمله گندم، دانه‌‌‌های روغنی و مرغ است و این مهم، ضرورت فعال‌‌‌تر شدن دیپلماسی اقتصادی را نشان می‌دهد. همچنین با توجه به شرایط کنونی، لازم است مشوق‌‌‌های صادراتی به‌روز شود تا تحرک لازم در حوزه تجارت را ایجاد کند.
یوسفی یکی دیگر از مشکلات پیش رو را مبادلات بانکی می‌‌‌داند و می‌‌‌گوید: هم اکنون مبادلات بانکی با کشورهای هدف تجاری قطع شده است و مشکل برگشت ارز صادراتی باعث شده که هزینه زیادی برای صادرکننده ایجاد شود.
یکی از موضوعاتی که موجب شده گلستان هنوز به جایگاه واقعی خود در عرصه‌‌‌های ملی و بین‌المللی دست نیابد، عدم‌معرفی ظرفیت‌‌‌ها و توانمندی‌هاست. به یقین مراودات بین‌المللی و حضور سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داخلی و خارجی، راهبردی در مسیر توسعه است و سرعت حرکت قطار توسعه استان را در تمامی زمینه‌‌‌ها افزایش می‌دهد تا استان به ظرفیتی قابل اتکا در حوزه تولید انرژی، ارزش افزوده و مراودات بین‌المللی در کشور تبدیل شود.
رئیس اتاق گرگان با تاکید بر اینکه ما در بحث زیرساخت‌‌‌ها با مشکل مواجه هستیم می‌‌‌گوید: «اینچه برون» تنها گمرک زمینی و ریلی گلستان است که ظرفیت مهمی برای تجار استان محسوب می‌شود اما به دلیل فقدان امکانات، هنوز نتوانسته ظرفیت سود‌آوری چندانی برای استان داشته باشد. ما به شدت بحث تکمیل زیرساختهای منطقه آزاد را پیگیر هستیم تا جایی که جلسه کمیسیون اقتصاد کلان را در مرز تشکیل دادیم ومصوبات آن را در شورای گفت‌وگو آوردیم؛ قرار بر این شد که مشکل برق، آب، گاز و مخابرات آن حل شود. در این راستا به شکل ویژه موضوع منطقه آزاد را تا حصول نتیجه پیگیری خواهیم کرد.
گمرک اینچه برون واقع در نوار شمالی شهرستان گنبد کاووس، دروازه‌‌‌ای برای ورود به کشورهای آسیای میانه به شمار می‌رود و تنها محل تردد زمینی استان گلستان به ترکمنستان است که در سال ۱۳۹۳ به عنوان یک خط ریلی به مقصد ترکمنستان و قزاقستان به بهره‌برداری رسید. اینچه برون مرکز گمرکات گلستان است و زیرمجموعه آن، پایانه صادراتی در گرگان و گنبد، گمرک امانات پستی گرگان، گمرک بندرترکمن و گمرک فرودگاه بین‌المللی هستند.
رئیس اتاق بازرگانی در ادامه گفت: بحث مهم دیگر، ایجاد کریدور ریلی اینچه برون به شاهرود است که مطالعات اولیه طرح انجام شده و اجرای طرح در سطح ملی در حال پیگیری است. با اجرای این طرح ظرفیت حمل‌ونقل ریلی کریدور شمال به جنوب ۵۰۰ کیلومتر نزدیک‌‌‌تر می‌شود و میزان حمل بار از سه میلیون تن به ۱۲ میلیون تن افزایش خواهد یافت.
مهم‌ترین اقلام صادراتی گلستان به ۲۱ کشور شامل لبنیات، رب گوجه، خوراک آبزیان، پلی استایرن، ید، مصنوعات فلزی، پلی اتیلن و مصالح ساختمانی بوده و بیشترین کشورهای مقصد صادراتی به ترتیب ترکمنستان، عراق، قزاقستان، ازبکستان، رومانی، روسیه، افغانستان، پاکستان، بلغارستان و ارمنستان بوده است. اما سهم گلستان از واردات در سه ماه اول سال ۱۴۰۲ ازنظر ارزشی، ۴۰ میلیون دلار و از نظر وزنی، ۲۰هزار تن بوده که در مقایسه با سه ماه اول سال ۱۴۰۱ که از نظر ارزشی، نزدیک به ۱۰ میلیون دلار و از نظر وزنی، کمتر از ۶هزار تن بوده، ۳۱۲درصد رشد داشته است. اقلام عمده وارداتی شامل فوتس اویل، کک نفتی، روغن خام سویا، جو، پارچه و پنبه حلاجی نشده، محصولات شیمیایی و… بوده است و کالاهای وارداتی هم بیشتر از کشورهای ترکمنستان، ترکیه، چین، ایتالیا، آلمان و… وارد گلستان می‌شود.
صادرات محصولات کشاورزی از گلستان به طورعمده ازسوی تجار بومی و غیر‌بومی از طریق مرز زمینی-ریلی اینچه برون، گنبد کاووس، بنادرامیرآباد، نوشهر و انزلی در استان‌‌‌های مازندران و گیلان به کشورهای دیگر از جمله آسیای میانه صورت می‌گیرد اما در رابطه با ارتباط تجاری با کشورهای همسایه، گلستان به دلیل فقدان ساختار مناسب در مرز اینچه برون که تنها گمرک زمینی و ریلی گلستان است، امکان جذب سرمایه‌گذار را از دست می‌دهد.
با توجه به اینکه گلستان ۱۶ محصول مهم کشور از جمله مرغ، زیتون، گندم، ابریشم، میگو، ماهیان پرورشی، خاویار، پنبه و… را تولید می‌کند، یکی از قطب‌‌‌های مهم تولید کشاورزی به شمار می‌رود و اکنون در تولید ۱۵ محصول کشاورزی رتبه اول تا ششم را در میان استان‌‌‌های کشور به خود اختصاص داده است و حرفی برای گفتن دارد، اما متاسفانه بهره چندانی از این ظرفیت‌‌‌ها نبرده است که اصلی‌‌‌ترین دلیل آن، نبود واحدهای صنایع تکمیلی و فرآوری محصولات باغی، دامی، زراعی و شیلاتی است.
ناپایداری سیاست‌‌‌ها
استان مرزی گلستان با داشتن ۵۶۰هزار هکتار اراضی زراعی، حدود ۴۰هزار هکتار اراضی باغی، چهار میلیون واحد دامی، ۸۶۰هزار هکتار مرتع، ۴۵۲هزار هکتار جنگل و دسترسی به ۱۱۰ کیلومتر ساحل دریای خزر، سالانه حدود ۵/ ۵ میلیون تن انواع محصول و تولیدات زراعی، باغی و دامی را توسط افزون بر۲۲۰هزار بهره‌بردار که حدود ۱۵۰هزار نفر آنها در حوزه زراعت و باغبانی فعالیت می‌کنند، به ارزش ۲۵۰ تا ۳۰۰هزار میلیارد ریال تولید و روانه بازارهای مصرف داخلی و خارجی می‌کند که ظرفیت بسیارمهمی برای کشور است، اما با توجه به ظرفیت‌‌‌های متعدد، سهم گلستان از صادرات کالا و خدمات، تناسبی با جایگاه راهبردی این استان ندارد.