اقتصادسبز آنلاین: «یک تولیدکننده در سال‌جاری در مقاطع مختلف با کمبود آب، برق و گاز مواجه و طبیعی است که سال مساعدی برای تولیدکنندگان نباشد، چرا که طبق یک معادله اقتصادی هرچه میزان تولید یک مجموعه کمتر شود، بدیهی است که قیمت تمام شده آن محصول افزایش خواهد یافت….»
آنچه خواندید فرازهایی از صحبت‌های امیر یوسفی، نایب رییس کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق ایران است. در ادامه مشروح این گفت‌وگو می‌آید:
امروز برای بازشدن دست و پای تولیدکنندگان چه پیشنهادی به تیم اقتصادی دولت دارید؟
با توجه به شعار سال عملاً در طی ماه‌های گذشته نه تنها اتفاق خاصی برای تولید نیفتاد، بلکه روز‌به‌روز موانع تولید بیش‌تر می‌شود و هیچ‌گونه حمایتی هم از تولیدکننده صورت نمی‌گیرد، این در حالی است که با توجه به نامگذاری سال، حداقل انتظار می‌رفت امسال مسؤولان اجرایی گامی در راستای برداشتن موانع از پیش‌روی تولیدکننده بردارند.
یک تولیدکننده در سال‌جاری در مقاطع مختلف با کمبود آب، برق و گاز مواجه بوده و طبیعی است که سال مساعدی برای تولیدکنندگان نبوده است، چرا که طبق یک معادله اقتصادی هرچه میزان تولید یک مجموعه کمتر شود، بدیهی است که قیمت تمام شده آن محصول افزایش خواهد یافت.
در این شرایط یا باید قیمت‌ها افزایش یابد یا با تعدیل نیرو و کاهش هزینه، تولیدکننده خود را سرپا نگاه دارد که قطعاً رویه مناسبی نخواهد بود.
از آنجایی‌که تولیدکنندگان در خط مقدم تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته‌اند و وقتی بخواهند محصولی تولیدکنند که بتواند در بازارهای جهانی حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد، طبیعی است که باید بسته‌بندی مطلوب، ماشین‌آلات به روز و استانداردهای لازم را دارا باشند.
از سوی دیگر، در شرایط تحریم، برخی شرکت‌ها حتی درصورت معیوب شدن قطعاتی از ماشین‌آلاتی که به صنایع غذایی ایران فروخته‌اند، حاضر به تأمین نیستند و این مسأله مشکلات بسیاری برای صنایع غذایی که از ماشین‌آلات روز دنیا استفاده می‌کند، به وجود آورده است.
در واقع همین مسأله باعث شده تا تولیدکنندگان صنایع غذایی در چنین شرایطی ناگزیر به تهیه قطعات ماشین‌آلات از کشورهای ثالث باشند که متأسفانه هزینه‌های تمام شده را بسیار بالا می‌برد و البته زمان برهم می‌شود که باز به پروسه تولید آسیب می‌زند.
به عنوان مثال قطعه‌ای که با 200 یورو قابل تأمین بود، در شرایط تحریم تا 4 برابر یعنی 800 یورو باید هزینه کرد و این‌ها همه از موانع تولید به‌شمار می‌رود.
قطعی برق هم با توجه به زمان 2 ساعته آماده‌سازی برخی دستگاه‌ها نظیر تولید فرنچ فرایز سیب‌زمینی آسیب بسیاری به صنعت غذا می‌زند. در حقیقت این موانع همگی شرایط تولید را در کشور سخت و سخت‌تر کرده است.
امسال درخصوص افزایش چشمگیر نرخ خرید تضمینی گندم، نظریه‌های متعددی مطرح شده، در این رابطه چه نظری دارید؟
به نظر بنده قیمت خرید تضمینی 7500 تومانی گندم، امروز قیمت عادلانه‌ای است و باید دید آیا برای سال 1401 هم عادلانه خواهد بود؟
اعتقاد دارم برای محصولی که در داخل کشور تولید می‌شود و از نظر امنیت غذایی نیز استراتژیک است، برای قیمت‌گذاری باید مطابق با قیمت‌های جهانی عمل کرد تا شرایط و انگیزه قاچاق آن محصول به خارج از کشور فراهم نشود و یا به مصرف خوراک دام و طیور نرسد.
به‌عنوان صحبت پایانی اگر نکته‌ای خطاب مسؤولان و متولیان دولتی دارید، بفرمایید.
اعتقاد دارم متولیان تا چراغ یک واحد تولیدی خاموش نشده باید به داد آن واحد برسند، اما این‌که پس از خاموش شدن چراغ یک واحد تولیدی به فکر آن واحد بیفتیم حکم نوشداروی پس از مرگ سهراب خواهد داشت.
امروز ما می‌دانیم که اکثر واحدهای تولیدی دچار مشکل هستند و شایسته است بانک‌ها، تأمین‌اجتماعی، سازمان امور مالیاتی و… تسهیلاتی را برای تولیدکنندگان در شرایط خاص فعلی در نظر بگیرند.
امید است مشکلات صادرکنندگان برای بازگشت ارز حاصل از صادرات با تمهیداتی که دولت می‌اندیشد مرتفع شود.